Mens en natuur

Christendom en ecologie:

• Eeuwenoude spanning tussen het willen beheersen en overmeesteren van de aarde enerzijds en het willen respecteren van de aarde anderzijds.
• Door de jaren heen bleef de impact van mens op de natuur stijgen, dankzij allerlei technische evoluties
• De Belgische bisschoppen gaven in 2002 aan dat er 'dringend behoefte is aan een grotere ethische bewogenheid bij alle christenen met betrekking tot de milieucrisis en haar gevolgen op het vlak van economie, mensenrechten en sociale wereldverhoudingen (uit zich in campagnes zoals Broederlijk Delen en Welzijnszorg)
• We moeten streven naar rechtvaardige en vredevolle relaties met onze planeet aarde en met onze medemensen waar ook ter wereld. We spreken van 'eco-spiritualiteit'. (-solidariteit met generaties na ons, -solidariteit met het zuiden, -medeverantwoordelijkheid als 'Beeld van God')

www.netrv.be

Onze te grote ecologische voetafdruk:

• Het wordt uitgedrukt in hectare en zorgt ervoor dat we weten hoeveel ruimte we per individu, stad of land nodig hebben om te wonen, afval te verwerken, te eten en ons te verplaatsen.
• Hoe groter de ecologische voetafdruk, hoe zwaarder de druk op de aarde.
• Elke persoon heeft recht op 1,8 hectare. (is ongeveer een anderhalf voetbalveld)
• Wij Belgen hebben 12 voetbalvelden nodig om in al onze behoeften te voorzien.
• Een levensstijl die te veel gekenmerkt wordt door consumptie en materialisme.
• We produceren en kopen met z'n allen zo veel auto's dat onze wegen gewoon dichtslippen; met luchtverontreiniging zoals ozon en fijn stof tot gevolg. Eindeloze groei is dus ecologische onduurzaam.

Mijn ecologische voetafdruk:

-> Ik ben er niet fier op dat ik aan 6,8 hectare zit, maar ik ben wel al blij dat ik onder het gemiddelde zit van de Belgen. Ik heb nog een groot stuk te gaan, tot ik 1,8 hectare zal hebben. Maar vanaf nu ga ik op verschillende dingen letten zoals met het openbaar vervoer gaan, niet meer met de auto naar school en ik zal ook proberen om 2 keer geen vlees of vis te eten in de week. Meer groene energie gebruiken,....

-> Ik ben eerder een onschuldige wachter. (ik zit in de groep van 26% wil niet maar doet wel) Ik ga altijd met mijn fiets of met het openbaar vervoer als ik ergens naar toe wil. Ik let op elektriciteit verbruik en waterverbruik thuis. We hebben al de lampen vervangen door lampen die minder verbruiken. En nog zoveel meer. Eigenlijk was ik mij er niet van bewust, dat ik dat allemaal deed. Dus daarom ben ik wel blij dat ik toch al paar dingen doe voor het milieu zonder er eigenlijk bij na te denken. Ik ben trots op mezelf en nu ik al de artikels gelezen heb, ga ik er veel meer opletten nog want ik vindt het echt belangrijk zeker voor onze volgende generaties.

Bereken zelf je ecologische voetafdruk:
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMA20052007_002

Onze consumptiemaatschappij:

• Ecologische aspect laten primeren op het economische aspect in plaats van omgekeerd.
• Als we willen groeien, dan zal het op een groene manier moeten zijn.
• De voorbije 40 jaar is onze economie 3 keer energie-efficiënter geworden. Maar de totale groei was zo groot dat de CO2-uitstoot maar bleef toenemen.
• Tim Jackson pleit in 2010 daarom voor een 'welvaart zonder groei'.

Tim Jackson zegt : 

Hij zegt dat je niet echt kan kiezen. Maar dat we efficiënter moeten werken, we hebben meer technologie over. Hij wilt het koolstof verbeteren nu zitten we aan 768 en hij wil naar 6. Dat is 130-voudige verbetering en dat is 10 keer sneller en verder dat wat we ooit hebben gepresteerd in de loop van de industriële geschiedenis. Hij zegt misschien lukt het ons, misschien lukt het zelf nog beter zodat we terug een economie krijgen die terug koolstof uit de atmosfeer haalt, wat we zeker zullen moeten doen tegen het einde van de eeuw. Eerst moeten we kijken of de economie deze verbetering aan kan.

Hij wil zich concentreren op investeren, in het streven naar nieuwigheid, de productie, reproductie en de consumptie van nieuwe dingen en een voortdurend opdrijven van de consumentenmarkt, consumptiegoederen en nieuwe consumptiegoederen. (= het proces van creatieve destructie.)

Taal voor nieuwe dingen, nieuwe ideeën, nieuwe ervaringen -> zo krijgen we plots een systeem dat economische structuur doet aansluiten aan sociale logica, de economische instellingen en wie we zijn als mensen, aan elkaar vastgeklonken om de groeimachine aan te drijven. -> ze haalt onophoudelijk grondstoffen door het systeem aangedreven door onze eigen onverzadigbare honger, in feite aangedreven door een gevoel van angst.

Het spaargeld voor de crash zat onder de nul dat komt omdat mensen hun schulden verhoogden en hun gespaarde geld verminderen alleen maar om te kunnen blijven meedoen. We geven geld uit aan dingen die we niet nodig hebben maar om indrukken te creëren, die niet beklijven op mensen, waar we niet om geven.

Mensen willen sparen tijdens een crisis maar dat is juist verkeerd vanuit het gezichtspunt van het systeem. (Sparen vertraagt het herstel.) Het systeem komt niet overeen met hoe wij zijn.

Hij zegt dat investeren moet veranderen, het moet neerkomen op het beschermen en onderhouden van de ecologische activa waar onze toekomst op berust. (moeten investeren in lage-koolstoftechnologieën en infrastructuren -> investeren in een idee van een zinvolle welvaart (familie,maatschappij,…), om mensen mogelijkheden te geven om te floreren.

Dit zijn de belangrijkste zinnen uit het filmpje.

Als je het helemaal wilt zien , klik dan op deze site: http://www.ted.com/talks/lang/en/tim_jackson_s_economic_reality_check.html

Mijn mening: 

Ik vind dat hij gelijk heeft, kijk eens hoeveel mensen er allemaal onnuttige dingen kopen, voor gewoon op te vallen tussen de anderen. Iedereen wilt alsmaar meer en meer, we hebben nooit genoeg. We willen alles uitproberen, we zijn verslaafd aan nieuwe voorwerpen, kleren, schoenen en eten en zoveel meer. Ik hoop dat het ons lukt en dat we allemaal luisteren naar hem, zodat het verbetert. Want het begint wel tijd te worden, want als we zo slecht blijven doen zal de wereld niet lang meer te leven hebben.

Nadenken over jouw levensstijl:

Een kloof tussen houding en gedrag: tussen wat je zegt belangrijk te vinden en wat je daadwerkelijk in de praktijk doet. Jouw attitude heeft zeker een invloed op jouw gedrag, maar de factor 'milieu' is slechts één van de vele drijfveren voor concreet gedrag. Er zijn 4 argumenten om niet te hoeven handelen: comfort, de kostprijs, routine en esthetiek. We gaan eens nadenken op het vlak van voeding, mobiliteit, wonen en toerisme.

•  Voeding: We leven in een paradoxale wereld: Enerzijds lijden we honger en anderzijds worden we te dik. We eten te veel fastfood en veel te veel vlees. (Voor 1 kilo vlees, heb je 6 kilo graan nodig.) Vooral overconsumptie van rood vlees, is ook het meest vervuilende en het verhoogt het risico op hart-en vaatziekten, overgewicht, diabetes en sommige kankers. Vis eten blijkt ook geen oplossing, wegens de overbevissing. Gekweekte vis eten vereist een inzet van grote hoeveelheden biocides om ziektes te vermijden, veel energie en uiteraard vismeel. De grote uitdaging is om duidelijk te maken dat regionale, seizoensgebonden, vleesarme en fairtradevoedingspatronen niet alleen gezonder en rechtvaardiger zijn, maar ook milieuvriendelijker zijn. Een radicale gedragsverandering is niet nodig, 1 of 2 keer per week geen vlees eten, maakt op wereldschaal een enorm verschil.....

• Mobiliteit: De koning auto neemt een belangrijke plaats in onze samenleving. Er zal een grondige herdenken van ons mobiliteitssysteem nodig zijn. 'Ecosteden' doen hun intrede: afstand tussen werk, winkels,.. zo klein mogelijk maken. Minder de auto gebruiken, maar meer het openbaar vervoer. Het vrachtvervoer zullen we moeten inperken en vervangen door het spoor en binnenscheepvaart. We moeten meer carpoolen, we gaan dus geen 'owner' meer zijn maar een 'user' van een auto. Dat vereist een radicale verandering in ons denken. 

• Toerisme: Voordelen: De toeristische sector verschaft 4% van de actieve wereldbevolking werk. In principe kan toerisme ook zorgen voor meer tolerantie in deze wereld. Nadelen:  Het wereldwijde toerisme veroorzaakt 5% van de mondiale CO2-uitstoot. (airco, verlichting, diepzeeduiken,...) Toeristen verstoren de biodiversiteit en leggen druk op kwetsbare ecosystemen. (koraalriffen, tassen van reptielenleer,...) Toeristen gebruiken meer water dan thuis. Ook het vliegverkeer weegt gigantisch zwaar door, het is enorm milieuvervuilend. Soms is er sprake van een gebrek aan respect voor de lokale sociale en religieuze waarden. Tegen 2020 voorspelt men een verdubbeling van toeristen van 2003. Het is belangrijk om op zoek te gaan naar maatregelen die de negatieve gevolgen beperken zonder de positieve aspecten te verliezen.

• Wonen: Wonen bestaat ongeveer 30% van onze ecologische voetafdruk, dat is een heel zware voet. Zo zouden er tegen 2030 zo weinig mogelijke nieuwe woningen moeten worden bijgebouwd. Bestaande gebouwen moeten op een zo energiezuinige manier mogelijk worden gerenoveerd, volgens de passiefhuisnorm. De bouwmaterialen gaat best uit naar hernieuwbare of volledige reycleerbare materialen. Het wordt onvoldoende financieel gestimuleerd. Als er subsidies komen gaan ze vooral naar de mensen die ze eigenlijk niet nodig hebben, terwijl de sociaal zwakkeren er niet van kunnen genieten. (= Mattheus-effect) Een gebouw moet verschillende decennia aanpasbaar zijn aan veranderde functies en wensen in gebruik van de mensen die er wonen. Deze andere manier van denken over wonen is niet evident. Onze Vlaamse wooncultuur kunnen we benoemen als 'star' en 'individualistisch'.

Mijn mening:
Ik vindt het gemakkelijkste om rekening te houden met mobiliteit zodat mijn gedrag ecologischer wordt. Want ik doe dit al, ik ga altijd met mijn fiets naar station en daar neem ik de trein naar school dan moet ik nog 10 minuten stappen en ik ben er. Volgend jaar ga ik voor mijn praktijk voor mijn auto, als ik erdoor ben zal ik nog altijd met de trein gaan, dat is veel gemakkelijker, goedkoper en beter voor het milieu. Mijn auto zal ik maar gebruiken 1 keer per week voor boodschappen te gaan doen al de rest zal met de fiets worden.
Het moeilijkste om mijn gedrag ecologischer te maken is op het vlak van toerisme. Ik profiteer altijd van de situatie omdat ik niet thuis ben en ik heb mijn vakantie betaald. Dus ik blijf wat langer onder de douche staan en ik durf mij wel eens 2 douche te nemen op een dag. Het zal zeer moeilijk worden op het vlak van toerisme. Want als ik er moet opletten zal ik mij thuis voelen en zal ik niet echt een vakantie gevoel hebben.

Vragen in verband met lijden en mij

Is er leven na de dood?
Ik denk persoonlijk van wel. Er moet toch iets zijn na het leven? We kunnen toch niet hup gewoon weg zijn. Ik wil ook geloven dat er iets is na de dood, wat dat weet ik niet maar wel iets. Misschien leef je verder in de hemel en kijk je neer op de aarde of misschien leef je verder in iets anders een dier of zo. Er moet gewoon iets zijn na het leven. Daar geloof ik in!

Welke elementen zijn belangrijk in het omgaan met mensen die met lijden en sterven te maken krijgen?
Ik vind dat we eerlijk moeten zijn tegen die persoon. We mogen niet liegen tegen hem/haar. Ze heeft recht op de waarheid, ook al is het niet leuk om te zeggen dat ze een ziekte heeft of dat ze dood gaat. We zijn verplicht om het haar te vertellen. En als de persoon het beseft moeten we gewoon klaar staan voor hem/haar. Bijvoorbeeld als ze nood heeft voor een babbel of als ze het even niet ziet zitten. Dan mogen we haar vooral geen valse hoop geven maar we moeten altijd klaar staan voor hem/haar.

Welke verscheidenheid aan visies merk je op in het omgaan met lijden en dood in verschillende culturen? (deze informatie kan je allemaal vinden op de site: http://www.kuleuven.be/thomas/page/lijden-vragen-en-visies/) 
Hindoe: Omdat het bestaan een eeuwige kringloop is van sterven en geboren worden, maken lijden en dood er volgens hindoes wezenlijk deel van uit. Het heeft dan ook niet veel zin om hierover bedroefd te zijn: “De dood is een zeker feit voor degene die wordt geboren en ook is geboorte zeker voor hen die sterven; het zijn onvermijdelijke zaken die het dus niet verdienen om over te weeklagen.”

Boeddhisme: Volgens de Boeddha is alle lijden het gevolg van gehechtheid en verlangen. Enkel wie verlangt, kan lijden onder het gebrek aan zijn object van verlangen. Dit geldt niet alleen voor ziekte, ouderdom en dood, maar ook voor de vele kleine dingen waar we ons dagelijks aan vastklampen en die een bron worden van ons ongelukkig-zijn. De mens kan pas voldoening bereiken, niet door de werkelijkheid te ontvluchten, maar door deze ten volle te aanvaarden, door overgave aan de realiteit. 

Islam: De dood is voor moslims ook niet het definitieve einde van het bestaan. Het leven op aarde is immers een voorlopige fase, waarna wordt overgegaan naar een volgende fase, het leven na de dood. In het stervensproces mag de moslim zich dan ook niet te veel richten op het leven dat hij achterlaat op aarde. Eerder blikt de gelovige moslim vooruit naar de toekomst, naar het ware leven na de dood.

Humanisme:  Het lijden is zinloos en moet zoveel mogelijk bestreden worden. Wel is het mogelijk dat de mens zelf zin geeft aan zijn lijden, bijvoorbeeld omdat het hem tot nieuwe inzichten heeft gebracht. We kunnen binnen dit beperkte bestek helaas niet dieper ingaan op deze visie, maar vinden die wel raak verwoord terug in deze uitspraak van L. Moulin: “Ongelovig zijn betekent zonder enige restrictie te aanvaarden een kort, precair, ongetwijfeld accidenteel leven te leiden, dat geen andere zin heeft dan die welke men eraan al werkend geeft.


Jodendom en christendom: Joden hebben hun heilige Schrift deels met christenen gemeenschappelijk . Verschillende visies op God en het lijden die we bij christenen terug vinden, vinden we dan ook bij joden terug. God wordt ter verantwoording geroepen. De visie is dat het lijden de wil van God is. Dit kan dan bijvoorbeeld verbonden worden met de zonde van de mens.

Oscar en mevrouw rozenrood

De titel is een titel van een film die we gezien hebben tijdens de les RZL.
De echte titel is normaal Oscar et la dame Rose. Hij is gemaakt door Eric-Emmanuel Schmitt.
Hij is gepubliceerd in 2002 en het is een roman.

Samenvatting:
Oscar is een jongetje van tien jaar oud, en heeft leukemie. Hierdoor is zijn hoofd zo kaal als een ei, 
en ziet hij eruit alsof hij nog maar zeven jaar oud is. Hij ‘woont’ in een kinderziekenhuis. In het ziekenhuis 
ontmoet hij  Mamie-Rose, 'la dame rose’, die daar werkt als een soort cliniclown (maar dan anders).
Zij help Oscar zich minder alleen te voelen door hem aan te sporen tot het schrijven van brieven aan God. 
Hoewel Oscar niet denk dat God bestaat, neemt hij het aanbod aan, en begint hij met brieven schrijven.
Hierin mag hij per dag om één ding wensen van God.

Mijn mening:
Ik vond het een zeer mooie film. Het is een film die ook in het echt kan voorkomen daarom maakt het zo triestig. 
Het is erg om die jongen zo te zien maar eigenlijk pakt hij het wel positief op en gaat hij gewoon verder met zijn leven. 
Het is echt een dappere jongen. In sommige scènes zijn er ook grappige dingen te zien en te horen. 
Bijvoorbeeld als hij tegen het meisje zegt vrouw enzovoort, hij leeft hem echt in dat hij elke dag 10 jaar ouder wordt 
en soms is zijn praat zo grappig omdat je dat niet gewoon bent van een 10-jarige jongen te horen. Ik raad jullie
echt aan om deze film eens te bekijken. Het is triestige film met soms grappige scènes. Maar die film laat je eens goed
beseffen en voelen wat het is als je dat zelf meemaakt. Ik heb veel bijgeleerd uit deze film, zoals manieren voor te 
reageren of niet te reageren tegen een kind die dit ook heeft. Het is een zeer mooie, leerrijke film! 
EEN ECHTE AANRADER ! 

Mens en lijden

Veel vormen van lijden:

• Extreme vorm/het morele lijden op mondiaal vlak (Twee grote wereldoorlogen liggen aan de basis van heel wat  leed, heel veel doden. Dit ontstaat meestal door pessimisme en een negatief mensbeeld.) 
• Lijden in het persoonlijk leven/het morele lijden op persoonlijk vlak (Slachtoffer zijn van pesterijen op school of op het werk, anderen zijn ongeneselijk zien of anderen raken werkloos.)
• Lijden veroorzaakt door de natuur (Zoals aard- en zeebevingen, hittegolven  bosbranden, vloedgolven, overstromingen, stormen en vulkaanuitbarstingen,...De oorzaak is gedeeltelijk aan de natuur maar ook gedeeltelijk bij de mens.)

Omgaan met moreel lijden:

• Diabolisering (De focus valt op het kwaad in het karakter van de dader.Daartegenover worden de slachtoffers beschreven als onschuldige kinderen.)
• Banalisering (De oorzaak van het kwaad ligt niet in de dader, maar in externe omstandigheden zoals drugs, slechte jeugd, armoede,...De mens wordt herleid tot een speelbal van omgevingsfactoren, waar hij niet aan kan doen.)
• Ethisering (Ze zeggen dat de daders het goede doen. Daders proberen immers hun eigen gedrag voor zichzelf en voor anderen te rechtvaardigen. Ze geloven dat ze het goede deden, dat ze een hoger ideaal hebben bewerkstelligd.)
• Fragmentatie en zelfbedrog (Iedere mens heeft verschillende rollen, door ons leven te fragmenteren kunnen we die verschillende rollen aan. Wanneer we fragmenteren door ons af te sluiten van het leed van de andere, kan hierdoor gemakkelijker kwaad ontstaan.)

Vergeving:

• Bij diabolisering is er geen vergeving mogelijk, geen verontschuldiging.
• Bij banalisering is er geen vergeving mogelijk, want in feite heeft de dader 'geen schuld'.
• Bij ethisering dader heeft geen schuld, want de mens handelt vanuit 'het goede', alleen visie op het goede verschilt.
• Bij fragmentatie is er wel mogelijkheid tot inkeer en vergeving. De dader wordt losgekoppeld van zijn daad.

Moet je vergeven, tot zevenmaal zeventigmaal?

De dader kan nooit vergeving afdwingen, hij kan enkel vergeving vragen. Het slachtoffer kan weigeren want vergeven is geen morele plicht. Het is meestal zeer moeilijk want dan wordt het slachtoffer vaak geconfronteerd met schuldgevoelens. Het vergevingsproces vergt zowel bekering van de dader als van het slachtoffer. Als die dubbele bekering zich niet voltrekt, ontstaat er een toestand van onvergeeflijkheid.

Het sacrament van de verzoening (=biecht of boetesacrament):

Dat is een breuk die is ontstaan tussen mens en God te herstellen. Door de zonde te vergeven die aan de basis ligt van deze breuk kan de relatie tussen een persoon en God, en tussen deze persoon en de kerkgemeenschap hersteld worden. Het sacrament bestaat uit 4 aspecten: 

• Berouw (besef van de gemaakte fouten)
• Belijdenis (concreet benoemen van de gemaakte fouten tegenover een priester)
• Boete (het aangedane leed waar mogelijk herstellen en de boeteling een nieuwe start te laten nemen)
• Absolutie (vergeving van de zonden door de priester, in naam van Jezus Christus)

De godsvraag en het lijden:

• God is afwezig, Hij is dood. (God heeft niets te maken met lijden. Het leven is absurd. Leven van geboorte en dood, God zit er voor niets tussen.)
• God is de architect van goed en kwaad: God heeft het kwaad gewild. (God is rechtvaardig actief in de geschiedenis. Daardoor krijgt alles een doel. Dit betekent dat elke historische gebeurtenis, zowel catastrofaal en godsopenbaring betekent, waarin de mens zowel vernietigd wordt als vooruitgang krijgt.)
• Het lijden maakt God kwaad. (Het kwaad is onverklaarbaar en het blijft de opdracht van gelovigen en ongelovigen om het kwaad te bestrijden. God roept ons op te staan tegen elke vorm van verknechting, uitbuiting,.... Het lijden wordt zo draaglijker.)

De casus

Ik heb gekozen voor de eerste casus 'Taken te laat indienen'.

Het voorbeeld: Voor de evaluatie van opleidingsonderdelen moeten vaak ook opdrachten ingeleverd worden. Docenten stellen hiervoor duidelijke deadlines op. Toch zijn er altijd studenten die één of twee dagen na het verstrijken van de deadline hun opdracht binnen leveren. In de praktijk gebeurt het soms dat de docent papers accepteert en beoordeelt die na deadline worden ingeleverd.
Is dit rechtvaardig?

-> Ik vind dit persoonlijk niet kunnen. Als dit heel lang afgesproken is en toch zijn er die hun taak later binnen brengen. Zou ik wat punten aftrekken want anders is dit oneerlijk tegenover de studenten die wel op tijd waren. Of wel zou ik geen punten aftrekken, maar zou ik bij de studenten die op tijd waren een paar punten extra geven. Er moet zeker iets aan gedaan worden, want dit kan zomaar niet dat ze geen deadline respecteren en andere dan wel, ofwel kan je nog zeggen tegen de persoon die te laat was dat hij voor de volgende opdracht minder tijd krijgt dan de anderen. Er moet zeker iets aan gedaan worden zodat ze het afleren om altijd te laat te zijn. Ik denk als je een punt aftrekt bij diegene die te laat was of dat je een punt extra geeft aan die mensen die wel op tijd zijn. Zou dit diegene die te laat is moeten stimuleren zodat hij de volgende keer wel op tijd is met zijn taak. Er niets van zeggen zou niets oplossen, want dan denkt diegene die te laat was 'van ho ze zegt er niets van, ik maak geen taak meer'. Dan zit je daar en moet je die persoon doen buizen want hij heeft geen enkele taak gemaakt. Ik lees bij iedere leerling wat anders, bijvoorbeeld bij Steffie merk je dat ze geen 0 zal geven aan de persoon die zijn taak niet heeft gedaan maar ze zou wel per dag een punt aftrekken. Ik persoonlijk vind dit ook wel een raar idee want als de leerling die taak echt niet wilt maken zal hij na een paar dagen ook een 0 behalen want ze trekt elke dag een punt af. Bij Noémie merk je dat ze veel strenger zou optreden, want als de deadline goed werd afgesproken zou ze een nul geven want anders is het niet eerlijk tegenover de andere die wel op tijd waren. Ze zou het enkel door de vingers zien wanneer de leerling een goede reden heeft waarom hij de deadline niet heeft gehaald. Deze aanpak is al wat beter maar ik zelf zou niet direct een nul geven, ik zou de persoon die te laat was zonder reden een nieuwe deadline geven maar natuurlijk zal hij wel 1 of 2 punten kwijt zijn want hij had geen goede reden waarom hij de eerste deadline niet haalde.

Op deze site vind je ook verschillende meningen in verband met taken die te laat zijn. Lees dit gerust eens en als je ook jouw mening kwijt wilt, doe maar gerust.
(http://www.lerarenforum.be/forum/viewtopic.php?t=2945&postdays=0&postorder=asc&start=0&sid=09c99e51dfd3107a665e229131619d30)  

Wat is ethiek?

Definitie: Systematisch nadenken over 'wat is goed handelen'. Ethiek heeft betrekking op opvattingen, oordelen en beslissingen enerzijds en concrete handelingen anderzijds waarin we uitdrukken wat we goed en kwaad vinden.

Dilemma: Dat is in een situatie waarin je keuzes moet maken, maar je weet niet precies welke keuze de juiste is, want je hebt 2 of meerdere oplossingen. Bij dit probleem moet je goed nadenken, praten, argumenteren en afwegen.
(Bijvoorbeeld: Ik weet dat het lief van mijn beste vriendin haar bedrogen heeft. Wat moet ik doen? Vertel ik het haar uit eerlijkheid of zwijg ik met het risico dat het anders uit ga zijn en dat ze daardoor heel verdrietig ga zijn.)

--> Uw keuze wordt beïnvloedt door: levensbeschouwing, de relatie met die persoon (familie, vrienden, kennissen, geliefde,...), de tijd (we leven in het heden, maar we dragen onze ervaringen mee uit het verleden),  morele intuïtie (spontaan aanvoelen en evalueren van waarden en normen in een bepaalde situatie)

Wat zou ik doen in die situatie? Ik zou het zeggen tegen mijn vriendin. Ik vind mijn vriendschap veel te belangrijk. Ik weet dat ze verdrietig ga zijn, maar dan ben ik er nog altijd voor haar te troosten. Ik zou mij anders veel te slecht voelen en ik kan niet liegen tegen mijn vriendin. Ik zou het ook verschrikkelijk vinden moest ik het niet zeggen en erna komt ze te weten dat ik het al wist, dan is waarschijnlijk onze vriendschap kapot. En dan is het te laat, dus liever eerlijk zijn tegen haar!



Praktisch ethisch model


















Grondhouding aannemen: Je bent jezelf, je kunt je inleven in een ander, je aanvaard de mensen zoals ze zijn.
Dialoog voeren: Praat met de persoon, waar je een probleem mee hebt.(ruzie)
Situatie analyseren: Beschrijf het probleem.
Handelingsmogelijkheden zoeken: Ga op zoek naar opties. (wat kunnen jullie er allebei aan doen?)
Motieven verhelderen: Zeggen waarom deze oplossing een oplossing is.
Effecten inschatten: Wat zijn de effecten van de oplossingen (tot wat leiden de oplossingen)
Evaluatiemoment intuïties uitspreken: Wat zijn de spontane reacties die bij je opkomen (wat voelt voor jou het beste aan?)
Evaluatiemoment normen verduidelijken: Welke normen horen bij het probleem?
Evaluatiemoment waarden evalueren: Welke waarden zijn belangrijk voor jou in deze situatie?


De ladder van ethiek: 
Dit bestaat uit 3 delen. Het menselijk wenselijk ideaal, best menselijk mogelijk en ethisch minimum.

-> Menselijk wenselijk ideaal: Het is niet zo eenvoudig te bereiken, sommige mensen raken het met de toppen van hun tenen. Hier streven mensen naar.
-> Best menselijk mogelijk: Concreet wil dat zeggen dat men rekening houdt met de situatie en met wat voor deze persoon, in al zijn relaties de meest verantwoorde stap kan zijn om zoveel mogelijk menselijkheid te bereiken.
-> Ethisch minimum: Dit is het minimale vertrekpunt. Als een mens ethisch wil handelen, moet dit minimum in ieder geval gerealiseerd worden. Het is de onderste grens, de grens van ethisch fatsoen die de mens niet mag overschrijden en dit in de naam van de menswaardigheid.


Ethiek van de verantwoordelijkheid:

• De oproep van een ander, hij vraagt naar een antwoord van onze kant. (Bijvoorbeeld: Als er iemand gevallen is geeft die persoon een oproep uit waardoor wij moeten kiezen van helpen we die persoon of lopen we gewoon door.)
• De ethische gevoeligheid van de mens. (Bijvoorbeeld: als de persoon weent, zal het ons sneller raken waardoor we hem gaan helpen, wanneer de persoon lacht zullen we die eerder laten liggen.)
• De keuze in het Christelijk perspectief is niet neutraal maar partijdig. Vanuit het Christendom voor de kleinste, minste en diegene die mij het meest nodig heeft. (Bijvoorbeeld: Mensen die erg christelijk zijn en geloven in Jezus zullen de persoon sneller helpen want Jezus hielp ook de zieke, arme en zwakke mensen, Jezus is voor hun een voorbeeld.)

Artikels in verband met mens en medemens

'Moeten we nog investeren in rokers?'

De gerenommeerde cardioloog Pedro Brugada (UZ Brussel en VUB) zegt in een interview met De Morgen dat de overheid strenger moet optreden tegen al wie zichzelf ziek maakt. 'Moeten we nog blijven investeren in rokers die na een hartingreep blijven roken?'

• 
  Cardioloog Pedro Brugada (UZ Brussel en VUB)

Volgens Brugada moet het maatschappelijke debat hierover aangevuurd worden. "Want wat willen we doen met de beperkte middelen die we hebben? Moeten we blijven investeren in mensen die zichzelf ziek maken? In rokers die na een hartoperatie blijven paffen? Elke sigaret is slecht voor de gezondheid. En roken verhoogt het risico op een hartinfarct. Het is de verantwoordelijkheid van de burger om dat risico al dan niet te nemen, punt uit." In de gezondheidszorg zou het moeten zijn zoals in de milieusector, vindt Brugada: "De vervuiler betaalt." 

Mijn mening:

Pedro Brugada, vergelijkt mensen die blijven roken na hun ziekte met wegpiraten die te snel hebben gereden en een ongeluk hebben. Ik ben zelf een roker en ik vind dat ze niemand kunnen verplichten om te stoppen, maar hij heeft wel gelijk dat de maatschappij blijft betalen voor de mensen die al ziek zijn door het roken, als ze nog altijd niet inzien dat roken slecht is en dat ze er ziek van worden. Zou ik het ook beter vinden dat ze ofwel minder geld terug krijgen of zelf niets terug krijgen van de maatschappij. Het is dan ook persoonlijk hun probleem niet, De rokers hebben er zelf voor gekozen en iedereen weet dat dit slecht is voor de gezondheid. Hij vergelijkt de rokers met de wegpiraten die te snel rijden en daardoor een ongeluk hebben. Ik vind dat de verzekering er niet zo mogen tussen komen wanneer de persoon dronken was of te snel reed. Ze weten dat dit niet mag en toch doen ze het, zij kiezen er ook zelf voor. Pedro Brugada zegt ook dat we kinderen goed moeten duidelijk maken dat roken zeer ongezond, ik ben er zelf ook niet trots op dat ik rook. Maar eenmaal je er aan  begint is het zeer moeilijk voor te stoppen. Dus beter nooit roken dan proberen stoppen na paar jaar.

(http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Gezondheid/article/detail/1393138/2012/02/11/Moeten-we-nog-investeren-in-rokers.dhtml)

'Kinderen zien, kinderen doen na'

Ik heb een filmpje gezien op Youtube. Het waren allemaal korte filmpjes waar een kind een volwassen na deed. Bijvoorbeeld dat een volwassene een blikje op de grond gooit en het kind doet juist hetzelfde. Ik ben akkoord met dat een kind altijd een volwassen persoon na doet, ze zien en het en denken dat het mag want een volwassene doet het ook. Maar sommige fragmenten gaan er wel wat over. Bijvoorbeeld iemand die aan het roken is een een kind van 5jaar doet dit na. Dit vind ik wat overdreven, dit vind ik persoonlijk echt geen realiteit. 

http://www.youtube.com/watch?v=6JfHB2cruJU : Dit is de site met het filmpje, bekijk het ook eens en laat het niet om er ook op te reageren.

'Helft Belgisch jongeren wantrouwt andere mensen'

Een op de twee Belgische jongeren vertrouwt andere mensen niet.

Dat blijkt uit het onderzoek Connected, dat werd uitgevoerd door de jeugddienst voor informatie en preventie In Petto. Meer dan 1.700 jongeren, voornamelijk tussen 15 en 18 jaar oud, namen deel.
Diverse factoren hebben invloed op het wantrouwen jegens de medemens. Zo zijn meisjes iets negatiever ingesteld dan jongens: 55 tegen 44 procent. Ook het studieniveau speelt een grote rol. 73 procent van de leerlingen van het buitengewoon secundair onderwijs vertrouwt anderen niet. ASO-leerlingen hebben dan weer het meeste geloof in de mensen rondom hen: ‘slechts’ 41 procent oordeelt negatief.
In een klassiek gezin hebben jongeren minder angst (48 procent) dan in een nieuw samengesteld gezin (55 procent). Kinderen in een eenoudergezin komen er het bekaaidst af. Liefst 60 procent wantrouwt anderen.

Mijn mening: Ik geloof wel dit waar is, als je eens ziet hoeveel mensen er hun boekentas op de bank naast hun zetten, zodat er niemand naast hun kan komen zitten. Het kan wel zijn dat dat ook ligt aan de verschillende richtingen van studies, in bepaalde studies moet je veel contact hebben met andere mensen en in sommige studies moet je bijna niets van contact hebben met anderen. Ik zelf moet ook niet zoveel weten van andere mensen, ik ben zowiezo al niet zo sociaal met vreemde mensen, maar als er iemand vraagt aan mij of hij naast mij mag zitten of eens mijn aansteker wil gebruiken, zal ik dat zeker doen. Ik zal gewoon niet snel praten met mensen die ik niet ken.

Living Values

Het wordt in ruim 80 landen toegepast. Het is tot nog toe in meer dan 10 talen vertaald en kreeg in 2002 de Teachers’ Choice Award. Living Values wordt gepromoot door ALIVE. (= een onafhankelijk non-profit network van opvoeders over de hele wereld) LVE wordt gesteund door UNESCO en UNICEF. (=groot aantal organisaties, instellingen en individuen over de hele wereld)

Ontstaan:

In 1995 is het ontstaan op de naam 'Sharing our Values for a better World'. Het was een wereldwijd project ter gelegenheid van de viering van het 50-jarig bestaan van de Verenigde Naties. De focus van dit project is door de erkende kernwaarden die zijn beschreven en neergelegd in een Guidebook: Vrede, Respect, Liefde, Verdraagzaamheid, Geluk, Verantwoordelijkheid, Samenwerking, Bescheidenheid, Eerlijkheid, Eenvoud, Vrijheid en Verbondenheid.

Doel: 

Om te ontwikkelen tot creatieve, onafhankelijk denkende mensen en ons bewust te worden van onze waarden; onszelf en anderen als waardevol te beleven en ons leven als betekenisvol te ervaren. Daardoor zouden we terug gelukkig, vredig en verbonden voelen en daarom ons respectvol, eerlijk en verdraagzaam naar anderen toe gedragen.

Visie:

• Positieve levenshouding te ontwikkelen
• Waarden praktisch te ontwikkelen
• Na te denken over de waarden
• Leeromgeving scheppen
• Het ontwikkelen van het kind op alle dimensies

Kan toegepast worden op:

Iedere basis- en middelbare school, regulier of bijzonder; op het kinderdagverblijf, bij de naschoolse opvang, thuis en overal waar men zich bewust wil toeleggen op het leven van waarden en op het ontwikkelen van een  ethisch kompas.

Kinderen:

Van nature zijn kinderen nieuwsgierig en leergierig.
Ze hebben vele prachtige kwaliteiten.
Ze zijn creatief, zorgzaam en ze kunnen voor zichzelf denken.
In een atmosfeer, gedragen door waarden, komen kinderen tot ontplooiing en bloei.

Living Values op school betekent dat er aandacht is voor het ontdekken van de bijzondere waarden die jij in je hebt; dat er ruimte is om naar je gevoelens en zonder oordeel naar je emoties te kijken, je mag je uniek voelen, jouw mening , jouw smaak,.... Je hebt nu zelfrespect. Je kunt met opgeheven hoofd rondlopen. En van jezelf houden.

Mijn mening:
Ik vind dit een zeer goed project. Want meestal zijn kinderen verlegen om iets te doen of te zeggen. Ik persoonlijk durfde mijn mening ook nooit zeggen. Het is goed dat dit bestaat en wij als leerkrachten de kinderen dat kunnen 'aanleren'. Dit verbetert ook hun sociaal contact. En als men dit vroeg 'aangeleerd' krijgt heeft die persoon later een goede openhouding .

(http://www.livingvalueseducation.nl/over-living-values/)

Mens en medemens

Tijdens de les op school hebben we geleerd wat goed is voor de mens en dat dit wordt vastgesteld door de mensen om ons heen, eigen beperktheid, de maatschappij en de natuur. We hebben ook geleerd wat de definitie van waarden en normen is. Deze definities ga ik hier onderschrijven en ik ga ook de waarden die ik persoonlijk belangrijk vindt beschrijven. Ik ga zelf ook nog een enquête invullen op internet deze zal ik ook posten. In de les hebben we ook gepraat over het mensbeeld, de waardeschaal en de levensvisie. En dit ga ik jullie ook allemaal uitleggen hieronder.

Waarden: Zijn de idealen, waarin we uitdrukken wat de kern van het mens-zijn en het samenleven inhoudt. Deze veranderen doorheen de tijd. Hieruit worden ook de morele normen afgeleid.
(Bijvoorbeeld: In het wegverkeer is veiligheid een belangrijke waarde)

Normen: Is een geschreven of ongeschreven 'wet', het vertelt je hoe je moet handelen in bepaalde situaties. Er zijn heel veel verschillende normen, waarmee we altijd en overal mee worden geconfronteerd. Normen zijn richtlijnen die volgen uit die waarden.
(Bijvoorbeeld: Een norm uit het wegverkeer is de maximumsnelheid.)

Mensbeeld: De manier waarop je naar her mens-zijn kijkt, de manier waarop je naar het samenleven kijkt, de visie die je hiertegenover hebt.
(Bijvoorbeeld: Ik denkt dat die persoon gewelddadig  is want hij staat vol met tatoeages en piercings.)

Waardeschaal: Rangorde van waarden, speelt bewust en onbewust mee in het handelen, elk individu en elke maatschappij.
(Bijvoorbeeld: respect, luisteren, gehoorzaamheid,...)

Levensvisie: Wat belangrijk is voor jouw manier van kijken naar het leven.
(Bijvoorbeeld: Als ik naar het leven kijk, betrek ik altijd mijn verleden erbij, mijn ervaringen,...)

Mijn waarden die ik belangrijk vindt in het onderwijs? Ik heb 2 waarden wat ik absoluut belangrijk vindt in een school is respect en samenwerken. Later zal ik daar zelf enorm streng over zijn. Ik vind dat iedereen respect moet hebben voor elkaar, we moeten elkaar helpen wanneer we kunnen, naar elkaar luisteren en een persoon laten uitspreken,... Ik zal mijn kleuters ook veel laten samenwerken later. Ik vind dit zeer belangrijk voor hun sociaal leven en later moeten ze ook op hun werk overeenkomen met hun collega's daarom vind ik dat dit van jongs af aan aangeleerd moet worden.

Uitslag persoonlijke waarden test

Hieronder staan mijn belangrijkste waarden op volgorde van belang.

Mijn beste persoonlijke waarde is : Respect 

(4 maal gekozen boven de overige persoonlijke waarden).

De toplijst van mijn persoonlijke waarden is:

1. Respect
2. Vriendschap
3. Gezondheid
4. Plezier

Tot nu toe hebben er 47574 mensen deze test gedaan. Hieronder vind je de top vijf van de persoonlijke waarden die door deze mensen als beste persoonlijke waarde werd beschouwd.

	Persoonlijke waarde	frequentie (%)
1.	Familie	9996 (21.01%)
2.	Gezondheid	8841 (18.58%)
3.	Geluk	4668 (9.81%)
4.	Vriendschap	2802 (5.89%)
5.	Respect	2641 (5.55%)

(De site van de persoonlijke waarden test: http://www.123test.nl/persoonlijke-waarden-test/)


De nationale waardepeiling (BZN) heeft meer dan 8000 mensen ondervraagd in verband met de persoonlijke waarden. Dit zijn de globale top 10 antwoorden:

• Eerlijkheid
• Respect
• Vriendschap
• Familie
• Geven om elkaar
• Luisteren
• Gezondheid
• Verantwoordelijkheid
• Vertrouwen
• Positieve instelling

(De site van de nationale waardepeiling: http://www.nationalewaardepeiling.be/)

Vragen in verband met zingeving en mij

Wie/ wat voor mij zin aan het leven geeft?

Mijn vriend, familie en mijn vrienden want zonder hun zou ik niet verder kunnen leven, ik heb persoonlijk veel mensen nodig rondom mij, dan voel ik mij goed, niet eenzaam en dan zie ik ook waarom ik 'belangrijk' ben op deze wereld. Ik vind vrijheid ook zeer belangrijk in mijn leven. Ik vind dat ik de dingen moet doen waar ik goed in ben of die ik gewoon graag doe. Als ik deze dingen allemaal heb is mijn leven perfect.

Wat is voor mij geluk?

Geluk betekent voor mij dat ik gelukkig ben in de omstandigheden hoe ik nu leef. Het gevoel hebben dat ik niets te kort kom, dat ik omringt wordt door liefde en vriendschap. Ik ben super blij dat ik mijn vriend en mijn vrienden heb, ik weet dat ik altijd op hun kan rekenen en zij ook op mij. Dit is mijn definitie over geluk bij iedereen zal dit waarschijnlijk anders zijn dat is normaal. Maar je bent ook niet altijd gelukkig, je hebt soms van die dagen waar je een dipje hebt bijvoorbeeld door een tegenslag die je hebt meegemaakt of gewoon als je ziek of moe bent.













Wat je hier naast ziet is het resultaat van een enquête over zingeving. Ik moest 36 vragen beantwoorden o.a over mijn geloof en of mijn gedachten daarover ooit zijn veranderd. Ik ben zeker tevreden over mijn resultaat. Zoals u kan zien is mijn hokje verdeeld over de vier verschillende domeinen. Zo ziet u dat ik wel nog christelijk ben maar dat dit niet extreem is. Later wil ik mijn kind zeker dopen daar sta ik zeker op, maar mijn gedachten zijn de laatste jaren wel wat veranderd ondanks de vele bekentenissen van priesters op seksueel vlak.




Wat is geloven? 

Je kan van alles onder geloven plaatsen. Je hebt verschillende dingen waar je in kan geloven. Ofwel is het gewoon de manier hoe u naar het leven te kijkt bijvoorbeeld gewoon genieten van uw leven. U kan ook een gevoel hebben dat je verbonden bent met iets 'hoger' of 'dieper'. Hier geloof je dan meestal in God of Allah of Jahweh of polytheïstische godsdiensten. Maar u kan ook gewoon geloven dat er ergens iets is, maar geen God. Je merkt op de resultaten van het PKG-schaal dat er veel mensen niet geloven in God en dat er veel externe kritiek op is. (Bijvoorbeeld zolang het niet bewezen is dat God bestaat, geloven ze er ook niet in.)
http://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg/resultaten.php

Wie is God?

Iedereen heeft een andere definitie wat God voor hun betekent. Ik zelf vindt dit zeer moeilijk om op te antwoorden daarom dat ik de definitie ga nemen van op de site "Wikipedia". Daar zeggen ze dat God een hypothetisch bovennatuurlijke entiteit die door gelovigen als machtig, bovenmenselijk wezen wordt aanbeden en verantwoordelijk wordt geacht voor bepaalde aspecten van de werkelijkheid als het geheel.
http://nl.wikipedia.org/wiki/God_(algemeen)

Mens en zingeving

We zijn ons tweede hoofdstuk begonnen met het liedje "Wat het ook is" van Stef Bos. http://www.youtube.com/watch?v=oWkTjDD6kTs via deze link kan je het liedje horen.
We moesten goed luisteren naar de inhoud en dan moesten we antwoorden op de vragen "Welke gedachten zijn er? Is er vraag naar zingeving? En waarom?". Dit hebben we dan klassikaal besproken. Hier onder vinden jullie de betekenis van zingeving en levensbeschouwing.

Zingeving: Dat gaat om 'zin geven' aan het leven. Het als het ware een doolhof, waarin de mens op weg moet, overal vind je wegwijzers. Er is een ruim aanbod aan zingeving.

Levensbeschouwing: Is een wijze om naar het leven te kijken en om de gang van zaken in de wereld een interpretatie te geven. Het spreekt de mens aan in zijn verstand, emoties, intuïtie,... Dit probeert een antwoord te bieden op levensvragen van mensen. Er is een grote verscheidenheid aan levensbeschouwingen.

Mijn levensvragen:
-Waarom is mijn beste vriend gestorven?
-Is er leven na de dood?
-Zie je echt het licht als je sterft?
-Zin van het leven predestinatie?
-Waarom ben ik geboren bij deze ouders?
-Waarom is het leven niet eerlijk?
-Bestaat echte liefde?

Religie: Wanneer mensen verbonden zijn met iets wat hen overstijgt.

Godsdienst: Men spreekt daarvan op het moment dat het 'hogere' ingevuld wordt door God.

Verschillende dimensies:
-De rituele dimensie (bijvoorbeeld: Gebed, offers, pelgrimages,...)
-De mythologische dimensie (hier wordt de oorsprong van de religie uit gedrukt en beantwoorden ze levensvragen)
-De doctrinele dimensie (een leer, die uitdrukt wat de godsdienst inhoudt: geloofsbelijdenis)
-De ethische dimensie (morele regels, geboden & verboden)
-De sociale dimensie (gemeenschappelijke leer, de rituelen worden in groep beleefd)
-De ervaringsdimensie (het mogen ervaren, de beleving speelt hier een belangrijke rol)

Uiteenzetting van Paul Verhaeghe

Het eerste idee van Paul Verhaeghe:

Het neoliberalisme is ronduit gevaarlijk op psychologisch vlak. Hier heb ik  als 
psychoanalyticus  recht van spreken, dit is mijn vakgebied. Het is gevaarlijk omdat dit 
systeem het slechtste in de mens naar boven haalt en het beste onderdrukt. Dit 
gebeurde vooreerst op de werkvloer,  maar  ondertussen ook ten volle binnen ons 
onderwijs, waardoor het zelfs de nieuwe identiteit bepaalt. 
De financiële gevechten tussen de euro-landen illustreren wat een  neoliberale 
meritocratie met mensen doet. Solidariteit wordt een kostbare luxe en moet de plaats 
ruimen voor steeds tijdelijke coalities met als voornaamste zorg dat men er meer 3
winst uit haalt dan de anderen. Diepgaande sociale banden met collega’s zijn 
daardoor nagenoeg uitgesloten, een emotionele betrokkenheid bij het werk zelf is er 
nog nauwelijks en al helemaal niet meer bij het bedrijf of de organisatie. Pesten was 
vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als 
een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op 
de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor 
die al te bedreigende ander.

Mijn mening:

Ik ben er zeker akkoord mee. Ik vind ook dat elk jaar meer en meer mensen worden gepest. Ik zag het vroeger al veel op school. Waar ze kinderen gewoon zaten uit te maken en pijn te doen. Ik vind dit echt niet kunnen daarvoor zouden ze die personen zwaar moeten straffen. Ik had vroeger en nu niet zoveel besef dat pesten ook gebeurd op het werk. Ik vind dit raar je zou zeggen dat volwassenen veel slimmer zijn dan kinderen, maar soms bewijzen ze wel het tegendeel. Laten we eens paar jaar terug gaan. Die meneer die constant werd gepest door zijn collega's dat hij er psychisch kapot van was. Ik vind dat er hiervoor sancties moeten komen. Kijk maar eens op deze link hoeveel procent mensen er klachten hebben op de werkvloer.
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20110412_143

Het tweede idee van Paul Verhaeghe:

De onvermijdelijke keerzijde hiervan is een groeiende groep die zich mislukt 
voelt, meestal reeds vanaf de leeftijd van tien jaar.  Loser!  Is het voornaamste 
scheldwoord vandaag op de speelkoer van de lagere school. Sommige van die 
losers komen in opstand, maar het merendeel wordt sociaal angstig, autistiform, 
depressief, en nagenoeg altijd hyperconsumerend. Er gaan nu al stemmen op voor 
wat men vroegdetectie heet – het woord alleen al, met als belangrijkste argument dat 
ingrijpen bij kleuters economisch meer rendabel is. En vorige week  (21 jan 2012) 
konden we in de krant lezen dat  zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar 
kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt. Hoe ziek moet een 
maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost? Welke graad 
van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat de zaken omgekeerd liggen: dat 
men de onleefbaarheid van een  louter  economisch gestuurde maatschappij kan 
afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve vorm 
daarvan?

Mijn mening:

Dit vind ik correct. Als je ziet hoeveel kinderen er een probleem hebben met rekenen of schrijven of spreken,... en dan daarvoor of daarop nog eens gepest worden. Ze worden alsmaar dieper in de put geduwd, ze weten niet meer wat ze wel en niet goed doen, elke dag bezig zijn met de gedachten van wat de pesters hebben gezegd,... Ik kan goed begrijpen dat het bij sommige te veel is en dat ze zelfmoord plegen. Ze zijn helemaal kapot van binnen, ze denken dat ze toch niets betekenen voor de wereld, ze zijn liever weg dan elke dag gepest te worden. Ik vind het gewoon verschrikkelijk dat ze mensen dit kunnen aan doen. Wij zouden het eens bij de pesters moeten doen, ze zouden het ook niet leuk vinden. Hier moet gewoon iets aan gedaan worden. Lees dit artikel maar eens, dit gaat over een meisje die zelfmoord pleegde daardoor.
http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1331284/2011/10/10/Tienermeisje-pleegt-zelfmoord-na-pesterijen-op-school.dhtml


Derde idee van Paul Verhaeghe:

Het neoliberalisme als ramp op maatschappelijk vlak. Dit is wetenschappelijk  zeer  
overtuigend  aangetoond. Op dertig jaar tijd zijn de inkomensverschillen in
bijvoorbeeld Groot-Brittannië spectaculair gestegen, zo spectaculair dat de 
middenklasse ginder aan het verdwijnen is.
Sociologisch onderzoek van Wilkinson en Pickett toont aan dat er een 
perfecte correlatie bestaat tussen de omvang van inkomensverschillen enerzijds en 
zo ongeveer alle belangrijke gezondheidsparameters anderzijds. Kort samengevat: 
hoe groter de inkomensverschillen in een regio, des te meer mentale stoornissen, 
tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, criminaliteit, drugsgebruik en pillen; 
des te lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid, 
onderwijsresultaten, sociale mobiliteit en ruimer, de gevoelens van veiligheid en 
geluk.  Bovendien – en dit zal voor veel mensen zeer verrassend zijn – bovendien 
gelden deze resultaten voor alle lagen van de bevolking, en blijven ze niet beperkt tot 
de laagste sociale klassen. Voor wie mocht denken dat een dergelijke desastreuze 
maatschappelijke evolutie niets te maken heeft met inkomensverschillen en veeleer
een gevolg zijn van de teloorgang van religie en een tekort aan blauw op straat, die 
verwijs ik naar de cijfers van het meest religieuze en meest politionele westerse land, 
met name de Verenigde Staten.  Eén blik op  hun statistieken moet volstaan om 
verlost te worden van het idee dat we hun voorbeeld moeten volgen. En toch blijven 
we gebiologeerd kijken in de lichtbak die alles daarbuiten in duisternis hult.

Mijn mening:

Ik ga akkoord met zijn idee. Ik vind dat je altijd een zeer groot verschil zit tussen arme en rijke mensen. Niet alleen door het uiterlijk maar ook gewoon innerlijk. Je merkt dat arme mensen hun miserie proberen te vergeten door alcohol, drugs enzovoort maar sommige mensen denken enkel dat arme mensen problemen hebben dit is niet waar, iedereen kan iets hebben aan zijn gezondheid, arme mensen kunnen het misschien niet betalen, maar toch worden ze geholpen. Je hoort ook vaak op straat dat andere zeggen van ja het is hun eigen schuld dat ze arm zijn en niets hebben, maar dat is niet bij iedereen zo! Er kan vroeger iets gebeurt zijn waardoor ze al hun geld kwijt zijn. (bijvoorbeeld: Een ziekte bij iemand van de familie en daar alles voor betaalt hebben en nu niets meer hebben) Op de foto's zie je een groot verschil tussen de rijke en arme mensen. Rechts zijn rijke mensen die mega mooi gekleed zijn en links is een moeder met haar kind die op straat woont.















Vierde idee van Paul Verhaeghe:


Het neoliberalisme heeft ondertussen onze identiteit ingekleurd, waardoor het nagenoeg onzichtbaar 
geworden is. Vandaar ook het idee dat dit het einde van de geschiedenis zou zijn, 
het punt waar we alle ideologieën kunnen opdoeken omdat het neoliberalisme zich 
aandient als  een weergave van de mens ‘zoals hij is’. De mens is nu eenmaal 
egoïstisch en corrupt, zo luidt het, enkel uit op eigen voordeel en genot en altijd in 
concurrentie met de ander.

Mijn mening:

Met dit idee ben ik zeker akkoord. Je merkt dit zelfs aan kleine dingen. Mensen worden alsmaar meer egoïstischer, ze doen niets voor anderen, zolang het voor hun goed is, dan zijn ze blij. Het is alsof iedereen een muur rond hun heeft, en hun niets aantrekt van de mensen rondom hen. Bijvoorbeeld in het openbaar vervoer iedereen zet liever zijn tas naast hun dan dat ze plaats maken voor andere mensen. Het is alsof ze geen contact willen met de buitenwereld.